Günümüzde, dental bakım sistemi 100 yıllık bir insan yaşamını temel alarak, hayat boyu devam eden, hastanın ağız koşullarına göre ideal şekilde kişiselleştirilmiş implant protezleri sunmalıdır. Günümüzün dijital dişhekimliği konsepti ve ‘diş modellemesi’, ‘top-down tedavi filozofisini’ (Leesungbok 2004) esas alır, ve en önemli unsurları final dentisyonun konum ve fonksiyonuna göre ‘restorasyon-güdümlü’ (Garber & Belser 2016) tedavi planları oluşturmaktır. Ayrıca, protetik tedavi için yapılan implant cerrahisi tamamlandıktan sonra bile, protezler veya implant restorasyonlarının daha uzun süre ağızda kalabilmesi için, dental implantların yönetilmesi ve korunması adına ayrıcalıklı bir program oluşturulmalıdır. 65 yaş ve üstü hastalarda en sık karşılaşılan oral disfonksiyon diş eksikliği veya mobil dişlerdir. Fiziksel yaşlanma işleminin, dişlerin kaybedildiği zamana ve kaybedildikten sonra boş alanlara uygulanan tedavilere bağlı olarak, kişiden kişiye oldukça değişkenlik gösterdiği doğrudur. Anterior dişlerin kaybına bağlı sosyal fobiler ve depresyon, posterior dişlerin kaybına bağlı olarak beslenme bozukluğu, arka dişlerin kaybı sebebiyle çiğneme fonksiyonundaki bozulmaya bağlı olarak fiziksel güçte azalma, kas gücünde azalma ve hijyenik olmayan bir ağız ortamına bağlı olarak ağız kokusu, stomatitis, ülserler ve ağız kanserleri görülebilir. Diş eksikliği uzun süre devam ettiğinde kötü ağız hijyenine bağlı olarak çeşitli sistemik hastalıklar da görülebilir, periodontal hastalıklar gelişebilir ve ağız içinde kalan artık gıdalar nedeniyle artan bakteriyel üremeyle birlikte kalp hastalıkları ve zatürre riskinde artış gözlenebilir. 100 yaşına ulaşmayı hedefleyen daha ileri yaştaki hastalarda sadece istikrarlı bir ağız bakımıyla oral fonksiyonları korumak ve iyileştirmek mümkündür ve bilinmelidir ki yaşam kalitelerini arttırmak adına genel görünüş ve yüz görüntüsü yoluyla özgüveni arttırmak, bu hastalarda çok önemlidir.
65 yaşında yaşam beklentisi, eğer yaşa özgü mortalite seviyeleri sabit kalırsa, o yaştaki bir kişinin ortalama yaşaması beklenen yıl sayısıdır. Fakat, belli herhangi bir topluluğun yaşa özgü gerçek ölüm oranları önceden bilinemez. Son onyıllarda OECD ülkelerinde olduğu gibi ölüm oranları düşerse, gerçekteki yaşam süreleri mevcut ölüm oranları kullanılarak hesaplanan yaşam süresi tahminlerinden yüksek olacaktır. Yaşam süresi tahminlerini ölçmek için kullanılan yöntemler ülkeler arasında farklılıklar gösterebilir. Bu da ülkenin tahminlerini bir yıllık fraksiyon şeklinde değiştirebilir. Bu indikatör cinsiyet bazında sunulmuştur ve yıl şeklinde ölçülür.
Kore Cumhuriyeti Ulusal İstatistik Kurumu 2021 Eylül’de ‘İleri yaştakiler için 2021 İstatistikleri’ni yayınladı. Güney Kore’de 65 yaş ve üstü kişilerin sayısı 460,000 artarak 2021’deki toplam nüfusun %16.4’üne ulaştı. Yabancıların sayısı 2019’dan 80,000 daha az, nüfusun %3.3’ü olacak şekilde 1.7 milyon olarak yayınlandı. 2025 yılında 65 yaş üstünün oranının %20.3’e ve 2060’da %43.9’a ulaşması beklenmektedir ve halkımız ileri yaştaki kişiler için çeşitli refah politikaları talep etmektedir. 2018 yılında, Güney Kore’de 65 yaşın yaşam beklentisi OECD ortalamasının üstünde olacak şekilde 20.8 yıl idi. Görünen o ki, Birleşmiş Milletler (UN) tarafından öngörülen süper-yaşlı topluma geçiş son derece hızlı olacak. Şu anda Kore, Fransa ve Amerika Birleşik Devletlerinden 3 ila 10 kat daha hızlı yaşlanmaktadır ve yaşlanan bir topluma hazırlıklı olabilmek için daha ulusal, sosyal ve kişisel çabalara ihtiyaç duyulacaktır (Tablo 1).
Engelliler ve yaşlılar için, çiğneme fonksiyonu sağlıkla ilgili olduğu kadar hayattan keyif alma açısından da önemli rol oynar. Kronik ve ilerlemiş bozukluklardan sıkıntı çekerken beslenme çok önemlidir. Bu bakımdan, yaşlanma ve ileri yaştaki ağız sağlığı açısından en önemli unsurlar, aralıksız dental bakım ve protetik tedavilerdir.