Bir çok kişi için dijital fotoğrafçılığa geçişi tanımlayan en önemli özellik, alınan görüntülerin çekimden hemen sonra görülebilmesidir. Film kamerası görüntüleri ancak banyo ettirildikten sonra görülebiliyordu, ki bu da bir şekilde karmaşık ve zaman kaybettiren bir işlemdi. Eğer çekim veya ışık ayarları doğru değilse, çoğunlukla final görüntüler doğru olmuyordu ve bunu ancak filmi banyo ettikten sonra anlayabiliyorduk. Çekimden çekime değişiklik yapabilme şansı ve doğru çekim için kamera ayarlarını doğrulama şansı gittikçe daha fazla kişiyi uygulamalarında klinik fotoğrafçılığı kullanmaya cesaretlendirdi. Bu gelişmeye rağmen, dijital kameralardaki ekran ayarlarını anlayamamak hatalara neden olabilir. Bu makale bir dijital kameranın ekranının, başından itibaren nasıl ayarlanabileceğini ve ara sıra kontrol etmenin nasıl ufak hataları ortadan kaldırabileceğini açıklamaya çalışmaktadır.
Daha önceki bazı Forum fotoğraf ipuçları makalelerinde anlatıldığı üzere dijital kameralar, kaliteli fotoğraflar elde edebilmek için dişhekimliği fotoğrafçılığı için doğru ayarlanmış olmalıdır. Önizleme ekranı bu ayarlarda tutarlılığı sağlamaya yardımcı olur, fakat her kameranın bir bileşenler sistemi olarak tasarlandığını unutmamak önemlidir. Her sistem bileşenleri açısından bazı farklılıklar gösterir. TTL ölçüm kullanırken, kamera görüntüleri ‘doğal gri’ çekmeye çalışacaktır, bu da dental ayarlarda karanlık dişler ile sonuçlanacaktır (Resim. 1).
Manuel ölçüm kullanıldığında bu önlenir, fakat bu durumda görüntülerin doğru olduğundan emin olmak için fotoğrafçı inceleme ekranının netliğine güvenmek zorundadır. Eğer ekran üretim farklılıklarından kaynaklı olarak kendisi daha açık veya daha koyuysa, görüntülerde hastanın gerçek değer, renk ve kroması yakalanamayacaktır.
Bu sorunu gidermek için en direkt yol kameranızla bir dizi görüntü almak, görüntü ekranını kontrol etmek ve aynı zamanda bunu görüntünün histogramı ile kıyaslamaktır. Önceki makalelerdeki bilgileri özetlemek adına: histogram belli bir görüntüdeki her pikselin luminansının grafiksel sunumudur (Resim. 2). En koyudan en açığa pikselleriyle bu görüntü sunma yöntemi, hem kameraları ayarlarken hem de tek tek bileşenleri kontrol ederken çok değerlidir. Gri olduğu bilinen bir hedefin resmi histogramda ortasında büyük tek bir pik olarak görülecektir. Histogramın ortasında bu sağlanana kadar çekim ayarlarını değiştirmek elde edilen fotoğrafları kalibre edecektir ve daha sonra görüntü ekranı üzerindeki ayarlar operatörün bildiği gri kart parlaklılığıyla kıyaslanabilecek sonuçlar elde edilene kadar değiştirilebilir (Resim. 3).