Kamera ekipmanının ergonomisi, ekipmanın kullanım özelliklerini ifade eder. Kavrama alanları, düğmeler, anahtarlar, ekranlar ve vizörler (kadrajlar), belirli bir kamera sisteminin ergonomik bileşenleri arasında yer alır. Dental görüntülemenin özel doğası ve yapay aydınlatma ihtiyacı nedeniyle, kamera flaşları da ergonomik bir faktör olarak değerlendirilir. Halka flaşlar (Şekil 1), flaşı lensin ucuna yerleştirir, homojen bir aydınlatma sağlar ve genellikle dental kamera kullanımında kontrol veya temas noktalarına müdahale etmez. Bu tür flaşların dezavantajı, konumlandırma açısından sınırlı ayarlanabilirliğe sahip olmalarıdır.
Kamera ergonomisi
Şekil 1:
Buna karşılık, ayarlanabilir ve dental kullanıma özel braketlere monte edilen çift noktalı flaşlar (Şekil 2), lens merkezinden farklı mesafelerde konumlandırılabilir. Bu sayede klinisyen, flaşları lensin orta hattına yakın (Şekil 3) veya lensin daha uzağına yerleştirebilir (Şekil 4). Bu konumlandırma, çekilen görüntüdeki ışık yansımasının yerini değiştirir.
Şekil 2:
Şekil 3:
Şekil 4:
Şekil 2
Şekil 3
Şekil 4
Flaş pozisyonunu ayarlamak, yüzey topografyasının daha iyi yansıtılmasını sağlar ve parlak yansımaların dişlerin farklı bölgelerine yönlendirilmesine yardımcı olur (Şekil 5).
Şekil 5a:
Şekil 5b:
Şekil 5a
Şekil 5b
Flaş Braketlerinin Modifikasyonu
Bazı durumlarda, flaş braketi kullanımı klinisyen için zahmetli olabilir; çünkü brakete bağlı kollar, el pozisyonuna engel olabilir. Bu durumda, kolun pozisyonunu ayarlamak yardımcı olabilir, ancak braketi doğrudan modifiye etmek gerekebilir.
Bazı flaş braketi üreticileri, kablosuz çift noktalı flaşları taşımak için eğimli braket kolları geliştirmiştir (Şekil 6). Bu kollar genellikle faydalı olsa da, klinisyene daha fazla alan sağlamak için kamera gövdesine yakın yerleştirildiğinde ters çevrilmeleri gerekebilir.
Şekil 6:
Aşağıdaki video, kolları yerinde tutan vidaların nasıl sökülüp 180 derece döndürüldüğünü ve böylece klinisyen için daha fazla alan yaratıldığını gösteren basit bir işlemi sunmaktadır.
Her kameranın kendine özgü ergonomisi vardır ve her klinisyen, kontrol ve temas noktalarını belirli ölçüde optimize edebilir. Bu, kamerayı daha rahat kullanmak için kolaylıkla yapılabilecek bir modifikasyon örneğidir. Klinik veya laboratuvar ortamında, kullanıcı konforunu veya doğruluğunu artıran her modifikasyon, daha iyi sonuçlar elde edilmesini olumlu yönde etkileyebilir.